“Je doet meer dan patiënten helpen.”
Als fysiotherapeut binnen het ETZ werk je op verschillende afdelingen door het hele ziekenhuis. Je bent bezig met patiëntenzorg en draait mee in projecten die de zorg verbeteren. Ook het scholen van collega’s, artsen en verpleegkundigen hoort bij je werk. Hoe dat is? Dat vertellen fysiotherapeuten Bas en Bram.
De loopbaan van Bas
Bas rondde in 2013 zijn afstudeerstage binnen het ETZ succesvol af en deed daarna vakantiewaarneming. Na een half jaar reizen en een tijd gewerkt te hebben in de praktijk, besloot Bas terug te komen naar het ziekenhuis. “De variatie die je hebt als fysiotherapeut binnen het ziekenhuis spreekt mij toch meer aan. In het begin maak je met de basis die je hebt vanuit je opleiding, kennis met alle specialismen. Al snel ging mijn voorkeur uit naar Neurologie. Door een aantal cursussen heb ik hier mijn expertise van weten te maken. Inmiddels werk ik ongeveer 5 jaar op de algemene neurologie, de stroke-unit en de neurochirurgie”.
De loopbaan van Bram
Bram behaalde zijn diploma als fysiotherapeut in 1998, waarna hij Bewegingswetenschappen ging studeren in Maastricht. Na zijn diploma heeft Bram ervaring opgedaan bij meerdere ziekenhuizen. Tegenwoordig vind je hem op de afdeling Interne Geneeskunde, met oncologie als speerpunt: “De grote verscheidenheid aan verschillende disciplines waar je mee samenwerkt én de afwisseling tussen patiëntenzorg en onderzoek maken het werken in het ziekenhuis interessant. De reden waarom ik me wilde verdiepen in oncologie is omdat ik word ingezet in alle fasen van de ziekte. Per fase is het doel van de behandeling weer anders, wat maakt dat iedere behandeling een andere uitdaging met zich meebrengt.”
“In het ziekenhuis krijg je te maken met de acute fase, de allereerste fase bij een revalidatie. Dat vind ik de meest interessante realisatiefase van een patiënt.”
Ziekenhuisfysio vs. Praktijkfysio
Wat is volgens Bas en Bram het verschil tussen werken als fysiotherapeut in de praktijk en in een ziekenhuis? Bram: “In de praktijk was ik vaak voor mijn gevoel aan één stuk door patiënten aan het helpen. Ik wilde wat meer variatie in mijn werk. In het ziekenhuis ben ik naast het behandelen van patiënten op verschillende manieren bezig om de zorg te verbeteren. Dit doe ik onder andere door een paar keer per jaar les te geven bij het Nederlands Paramedisch Instituut, door collega’s te scholen binnen het ziekenhuis én door deel te nemen aan onderzoek. De afgelopen twee jaar was ik projectleider van een beweegproject binnen het ziekenhuis. Die variatie is heel leuk en verveelt niet.”
Bas: “Voor mij geldt hetzelfde. Ik wilde van tevoren niet precies weten wat de planning was voor die dag. Ik vind het juist leuk om snel te moeten schakelen tussen casussen. Het komt weleens voor dat een patiënt niet in staat is om te trainen en je na vijf minuten alweer klaar bent. Dan stap ik bij de volgende patiënt binnen en begin ik direct weer aan een hele nieuwe casus. In het ziekenhuis krijg je te maken met de acute fase, de allereerste fase bij een revalidatie. Dat vind ik de meest interessante realisatiefase van een patiënt. Op Neurologie zijn daardoor je doelen heel anders, in vergelijking met de praktijk. In het ziekenhuis heb je bijvoorbeeld het doel om een patiënt zelfstandig uit bed te laten gaan. In de praktijk ligt de focus meer op het revalideren op langere termijn.”
De eerste stappen
Doordat het ETZ een level I traumacentrum en neurocentrum is, komen er weleens heftige casussen voorbij. Bas vertelt: “Ik kan me één casus nog goed herinneren. Het was tijdens mijn stageperiode binnen het ETZ. De patiënt had een eenzijdige verlamming. Samen gingen we toch proberen te lopen langs een behandelbank. Moeizaam gingen de passen voorwaarts en achterwaarts. Hij ging weer zitten in zijn rolstoel en barstte in huilen uit. Hij zei: “Bas, je hebt de eerste stappen met mij gemaakt.” Dat moment was zo bijzonder dat ik meer wilde.” Bram: “Je krijgt soms zo veel terug van de patiënten en dat maakt ons werk heel erg mooi. Omdat het zo acuut is en ze vaak nog geen idee hebben wat hen te wachten staat, is de periode in het ziekenhuis heel bijzonder. Samen kijken we dan naar wat ze wel kunnen in plaats van niet.”
Lees meer over Fysiotherapie
